1e dag Kioto

Konichiwa!

We starten de dag rustig en slapen een beetje uit: het is per slot van rekening vakantie. Tommy z'n vrouwelijke collega Matsun heeft een lekker ontbijt voor ons gemaakt: gebakken ei, met wat groente op een witte boterham. En dan vwrdeeld over 4 kleine sandwiches. Yammie, yammie 👩‍🍳. We verdiepen ons mbv de aanwezige papieren met tips nog wat meer voor onze plannen van vandaag voor we op pad gaan. Het belooft een droge dag te blijven volgens de weersvoorspelling. 

Het viel ons gister al op, maar in vergelijking met Tokio zien we hier veel meer mensen fietsen. Er zijn zelfs ook fietspaden. In Tokio fietste men gewoon op de stoep. Ik anders dat Jannie al eerder was opgevallen is dat er heel weinig of eigenlijk geen oude auto's rondrijden. Het zijn allemaal hele moderne auto's. En ook vaak kleine, compacte vierkante auto's.

Als eerste brengen we een bezoek aan Nijo-jo. Bij de entree gaan de schoenen naar goed Japans gebruik eerst uit. Er worden vele muurschilderingen van bomen en tijgers getoond. Het is wel interessant omdat er in Japan helemaal geen tijgers voor kwamen. Ze waren dan ook bedoeld om de macht te tonen en bezoekers onder de indruk te laten zijn van de macht van de bewoner (koning). Het kasteel kent vele zeer vierkante kamers. Wat wel grappig is, is dat de houten vloeren een soort van vogelgeluiden maken als de mensen er overheen lopen. Dit komt door de spijkers in het hout die, vanwege de slijtage in de loop der jaren, langs het hout schuren. Het kasteel is namelijk al enkele honderden jaren oud. 

In de loop van de ochtend besluit ik m'n broekspijpen weer te scheiden van m'n broek: de zon durft zich steeds meer te vertonen. M'n dunne shirt met lange mouwen draag ik de gehele ochtend eigenlijk al niet meer:T-shirt time! Jannie haar rugzak, de mijne heb ik in het hotel gelaten, dient als verstopplaats. We maken nog een wandeling door de kasteeltuinen waarna we onze wandeling door Kioto vervolgen. Tenminste, als we het kasteel verlaten worden we door een groepje leerlingen die ons graag iets over hun eigen stad Fukui willen vertellen. Iedere leerling vertelt ons iets over hun stad obv een eigen gemaakte plattegrond. Grappig, wij leren wat van hun stad, zij moeten Engels praten om met ons te kunnen communiceren. En hun stad promoten want ze vragen ons of we nu ook eens op bezoek komen 😉

Wij maken een flinke wandeling naar de Nishiki Market, een gezellig druk lang smal straatje met vele winkeltjes die voornamelijk eten verkopen. Het is er een drukte van belang door de vele toeristen. Aan het eind van de straat komen we uit bij een "Japanse pizzeria" waar we dus een pizza scoren.

Als we weer buiten komen, zijn de straten nat. Deze regenbui hebben we dus kunnen skippen. Uitdaging voor Jannie is nu alleen dat ze zich niet lekker voelt; koud en behoefte om over te geven 😰. Na buiten even in de frisse lucht gezeten te hebben, besluit ze toch maar even terug te gaan naar het toilet van het restaurant. 5 Minuutjes later komt ze opgelucht weer naar buiten en gaan we weer op pad. Op naar de Geisha's. 

Even later lopen we door een buurt met het ene na het andere steegje en overal zijn kleine eettentjes. Alleen op dit moment hebben we daar nog geen behoefte aan, we hebben immers net pizza gehad. De eettentjes zijn ook nog niet echt open. We steken de brug over naar de andere kant van de rivier. Daar komen we al meer Geisha's tegen. Tenminste, dat dachten we. Achteraf blijkt dat je een Geisha outfit kunt huren. Dus velen, voornamelijk meisjes en vrouwen, blijken dus geen echte Geisha's te zijn. Wij zien het verschil echter niet, behalve dat Jannie aangeeft dat een echte Geisha een wit gepoederd gezicht heeft. En dat hebben we nog niet gezien. 

We komen uit in een drukke winkelstraat met vele kleine winkeltjes. Daar koopt Jannie ook een paar souvenirs voor het thuisfront. Het zijn, tsja dat ga ik nu nog niet verklappen natuurlijk en ook niet voor wie ze zijn bedoeld. We komen uiteindelijk uit bij een grote tempel genaamd Yasaka Shrine met vele kleine tempeltjes waar we even rondstappen. Daarna keren we terug naar de winkelstraat en nemen een zijstraat. Er verschijnt een taxi en mensen worden (wild) enthousiast. Er blijken 3 Geisha's in de taxi te zitten (zie foto). Als we verder lopen zien we vele mensen verzameld rond een huis waar op een bovenverdieping blijkbaar enkele Geisha's "opgetuigd" worden. 

We lopen verder en komen uit bij Gion Corner, een theater. Er vind om 7 uur weer een voorstelling plaats, maar omdat die mij zeer waarschijnlijk toch niet kan boeien (ik ben een cultuurbarbaar) lopen we verder. Of eigenlijk terug richting een metrostation. Vanaf daar reizen we binnen een half uurtje terug richting hotel. Dat gaat een stukje sneller dan de wandelingen van vandaag. Volgens m'n horloge hebben we bijna 20.000 stappen afgelegd. Niet slecht. Op het station komen we Sara (weer) tegen: een Duitse dame die we vanmorgen bij het ontbijt tegenkwamen. We lopen gezamenlijk richting ons Guesthouse, maar wij maken nog even een stop bij de supermarkt, de Coöp. Bij terugkomst eet Jannie een boterham met zojuist gekochte salade. Ik neem een boterham met boter en honing. We blijven in de "woonkamer" hangen en zetten Netflix erop op het account van het Guesthouse. We zullen gaan kijken wat we morgen willen zien en ondernemen en niet onbelangrijk, hoe daar te komen. Zeer waarschijnlijk zullen we iets verder gaan reizen en dus minder wandelen, maar daar zal ik morgen over schrijven.

Sayounara!