Terug naar het westen

Vanmorgen is het half zeven als we gewekt worden door het alarm van m'n telefoon. We vliegen om een uur of 12, maar moeten eerst nog zo'n 75 km reizen naar het vliegveld. Het weer is goed, maar vannacht heeft de tyfoon zich af en toe laten horen dmv enorme rukwinden. Het is al lekker weer en aangezien ik Jannie haar grotr rugzak draag, gaat de trui in m'n eigen kleine rugzak: anders heb ik het veel te warm.

Het is net 7 uur als we op het station van Akihabara aankomen. Als we even om ons heen staan te kijken welke lijn we nodig hebben, worden we gelijk al geholpen door een aardige Japanse dame. We vinden ons perron en stappen aan boord: op naar het vliegveld.  Daarvoor moeten we zo nog 1 overstap maken waarna we een uurtje kunnen relaxen in de trein naar onze eindbestemming vanmorgen.

==============

Eerste terugblik op Tokio, maar ook op Kioto: grote steden met veel mensen, maar die zijn niet gehaast. Jannie vond de mensen erg digitaal (lees bezig met mobieltje). De stad is erg schoon ondanks dat je op straat maar weinig prullenbakken vind. Mensen mogen graag vluchten in een wereld van speelfiguren (poppetjes-boel) en speelhallen. Denk aan de maiden-bars in Tokio. Het is mij opgevallen, niet alleen in Tokio, dat het na 5 uur ineens heel druk wordt. De forensen reizen niet alleen maar direct naar huis, maar stappen blijkbaar ook nog even in de stad rond. 

Op straat kun je uit automaten, die op vele plekken staan, eenvoudig iets te drinken uit blik of fles scoren. Het openbaar vervoer is zeer goed geregeld met vele stations, treinen en metro. Met de JR-pas komen we ver en anders helpt de Japanse OV-chipkaart ons verder. Mensen liggen/hangen al snel ergens te pitten. Niet alleen in de trein of metro, soms ook in restaurantjes. Japan kent daarnaast veel natuur, met veel groen en een veelheid aan bergen. De mensen zijn zeer vriendelijk en netjes. Zwervers hebben we eigenlijk niet gezien, uit mijn hoofd maar 2 stuks gedurende de gehele reis. Honden komen we ook niet veel tegen en als je er een ziet, zijn ze "opgemaakt", dan wel "aangekleed". Katten hebben we niet veel gezien, eigenlijk alleen bij het katten-café. Er zijn natuurlijk ook vele tempels, van groot tot klein en die vind je overal, ook midden in de stad tussen de kantoorgebouwen.

==============

Het is bijna half 10 als we op het vliegveld aankomen. De lucht is blauw, het is mooi weer. Als eerste nemen we afscheid van onze trouwe vriend en zoeken we een rustplaats voor hem. Oftewel, we brengen ons WiFi kastje naar het postkantoor om teruggestuurd te gaan worden 😉. Dan gaan wij op zoek naar waar wij onze bagage kunnen afgeven. Daar worden wij, logischerwijze, weer geconfronteerd met de Russische medemens. Het inchecken gaat vlotjes, zodat wij op zoek kunnen naar de shops: ik heb nog wat Yen in m'n bezit die natuurlijk niet mee terug gaan naar Nederland. Maar, Jannie wil eerst nog wat eten. Een kippensoep met ramen. En dan krijgt ze echt niet een lullig kopje, nee ze krijgt een reuze soepkom! Dan is het tijd om de nog overgebleven Yen op te maken. Alsof je de snoepwinkel inloopt en vrij mag kiezen 😋 De laatste paar Yen zijn dan ook snel uitgegeven waarna het tijd is om te gaan boarden: het is half 12 geweest. We gaan op naar Moskou, maar wel pas na zo'n drie kwartier wachten, want het is druk zo wordt via de intercom aangegeven. Het is bijna kwart voor één als we de lucht in gaan. Wat wel grappig is, is dat er beelden van een on-board-camera getoond worden waarmee je het taxiën en opstijgen kunt zien. Met ongeveer 330 km/h verlaten we de vaste grond van Japan. Sayounara Japan!

Gelukkig is het heel mooi en helder weer, dus krijgen we mount Fuji ook nog te zien. Helaas heb ik m'n camera in m'n koffer gedaan, dus probeer ik met m'n telefoon wat beelden te schieten. Aan boord blijken we zelfs WiFi te hebben. Dat kost $15 per uur met een max van 30 MB. Niet dat ik het gebruik, maar wel grappig om te zien waartoe de techniek tegenwoordig allemaal in staat is. 

We vliegen een heeeeeeeele lange tijd over Rusland en ik zie ruig gebied: bossen, heuvels, bergen en volgens mij ook sneeuw op de bergen. Ook zie ik heel veel grote maar ook kleine rivieren. En weinig bewoond land, maar ja zoals gezegd, Rusland is wel heel erg groot. De vlucht duurt lang voor m'n gevoel, want slapen zit er niet in. Jannie vermaakt zich met de on-board-entertainment. Ik kijk naar een serie van Netflix die ik al gedownload had, speel wat spelletjes op de telefoon, kijk wat naar buiten, kijk Netflix etc. We worden 2 maal gevoerd met eten en krijgen regelmatig drinken aangeboden. Oftewel, we woeden goed verzorgd. Als we Moskou naderen, wordt het landschap vlakker en groener. Ik zie ook geen rivieren meer, wel kleine dorpjes en grasland en akkerland. Waarschijnlijk van de kolchozen en sovchozen, als dat tenminste nog bestaat.

Het is bijna half 11 s'avonds, Japanse tijd als we ruim 9.500km hebben afgelegd. De lokale tijd is half 5 in de middag. Het grootste deel zit er weer op. Nu nog "even" door vliegen naar Londen en dan zijn we dus bijna weer thuis. Maar we hebben nog een nachtje te gaan voor we koers naar Schiphol zetten. Maar eerst dus op zoek naar het vliegtuig naar Londen.

We hebben ongeveer twee uurtjes de tijd voor de volgende vlucht vertrekt. Dus gaan we even wat eten. Net als op de heenreis gaan we naar dezelfde Burger King. We wandelen nog wat rond voor we weer in de rij gaan staan om te gaan boarden. Het vliegtuig moet vervolgens nog een heel eind taxiën. Maar om kwart voor acht zijn we air-born: op naar Londen.

Het loopt richting 11 uur ('s svonds) als we op het vliegveld aankomen. Alleen vanwege het tijdsverschil is het hier 9 uur. De bagage is er snel en we zijn ook redelijk snel bij het hotel. Een wandeling van een minuut of 10 vanaf het vliegveld. We zijn niet buiten geweest: er was een hele lange gang naar diverse hotels. Het inchecken gaat redelijk soepel, al worden onze beide creditcards eerst niet herkend door een computer. Als de vriendelijke dame die ons helpt bij het inchecken het achter haar computer probeert en de creditcard door een andere lezer haalt, lukt het wel. We zoeken onze kamer op, gaan nog even lekker douchen en dan is het tijd om te gaan slapen. Jannie valt direct in slaap, maar ik werk het reislog eerst nog even bij. Zo nog wat foto's uploaden en dan ga ik ook slapen. Morgen ondernemen we het laatste deel van de reis.