Op naar Hakone

22 september 2018 - Miyanoshita, Japan

Vandaag is het de eer aan mijn zomerse wandelschoenen om me door Japan te transporteren. Na een lekkere douche worden rugzak en koffer weer ingepakt en verwelkomen wij het zomerse weer. Het is redelijk vroeg, 9 uur: op naar het station voor een bezoek aan de vismarkt.

Het is druk. En nat als we bij de vismarkt 🎏 aankomen. We moeten eerst op zoek naar een plekje om de koffer en rugzak even te stallen. Jannie denkt aan een hotel, maar die geven niet thuis. Logisch met die grote hoeveelheid toeristen. Dus door de drukke mensenmassa met koffer en rugzak op zoek naar een oplossing. Bij een infopunt zijn kluisjes te huur, dus die bieden een geschikte oplossing. 

Het weer is helaas nog wisselvallig, dus moeten we vele paraplu's ontwijken. We slenteren door de drukke straatjes, lopen door diverse steegjes en vergapen ons aan de verse vis. Er zijn logischerwijze vele kleine restaurantjes waar je lekker eten kunt halen. Ik kies, als carnivoor, voor kipspiesjes. Vis is helaas niet zo mijn ding. Jannie gaat voor een schelp met diverse soorten vis. Ze twijfelt tussen rauw en gekookt en daarna gebakken. Ze kiest voor het laatste. Even later haalt ze voor "onderweg" nog een klein bakje sushi 🍣. 

Na een bezoek van een kleine 2 uur zetten we koers naar de subway. Vandaar reizen we naar Yokohama waar we onze huurauto zullen afhalen. De sushi zal de auto echter niet halen, want nog voor we in de metro/trein naar Yokohama zitten, zwemt de sushi al weer in Jannie haar buik.

De rit naar Yokohama gaat voorspoedig. De regen is gestopt en het is inmiddels lekker weer. Te voet gaan we van het station naar de verhuur. Dankzij Google Maps gaat dat vrij vlotjes, maar we twijfelen dus vragen bij een andere verhuur maatschappij. Die zijn zeer vriendelijk en wijzen ons de weg, even verderop in de straat naar Nissan rent a car. Het papierwerk is snel gedaan en dan kunnen we op pad met onze auto. Tenminste, als we weten hoe de navigatie werkt. Dat is nog wel even een uitzoekklus, maar na ruim een kwartier kunnen we op pad richting Hakone, onze overnachtingsplaats.

======

Even wat auto feitjes tussendoor: tot nu to heb ik éęn BMW i8 bij de vismarkt gezien en twee i3's: éęin Yokohama en onderweg kwamen we nog een i3 tegen.

Electrische auto's zie ik nog niet veel, maar dat kan zijn omdat ik ze hier niet (her)ken. De Nissan Leaf heb ik al wel herkend en al een paar keer gezien.

=======

De door mij gekozen weg om langs de kust te rijden is een aanéénschakeling van stoplichten. Het schiet dan ook niet echt op. Jannie gaat even naar dromenland terwijl ik me blijf focussen op het verkeer. Uiteindelijk komen we uit op een weg langs de kust. Maar aan de kust zelf komen we niet, ondanks 2 verwoede pogingen. Dat is wel jammer.

We stoppen onderweg en halen een brood bij een klein bakkertje waar een oude vrouw ons helpt. Haar Engels is net zo goed als ons Japans, maar gebarentaal werkt altijd 😀 Zowel bij een klein groenten en fruit kraampje als in de 7-eleven verstaan we elkaar beter; mooi dat vele Japanners de Engelse taal machtig zijn.

We vervolgen onze weg als de zon tegen half zes verstoppertje gaat spelen en de krekels in het zelfde tempo steeds luider worden. Al rijdend op een redelijk drukke weg hoor je ze volop. Het wordt ook steeds heuvelachtiger, maar aangezien de zon zo goed als onder is gegaan, kunnen we hier steeds minder van zien. We volgen de navigatie van de auto. Die is deels in het Engels, maar toch lukt het ons niet onze bestemming in te voeren. Een "Map-area" die is weergegeven met een getal lukt vrij eenvoudig. Maar het blijkt dat dit niet heel nauwkeurig is, want we nemen, op het punt waar ons hotel staat, een afslag linksaf. Na een aankomst op dus een verkeerde locatie vervolgen we onze weg mbv Google Maps en komen we aan bij Hakone Hostel 1914 in Kanagawa-ken. 

Dit was tot 1914(?) een postkantoor en dat is nog wel terug te zien. Nu is het dus een hotel, of eigenlijk een hostel. Nadat we zijn ingecheckt gaan we iets verderop in het dorp ramen (je weet wel, soep met noedels) eten. Bij terugkomst in het hotel leest Jannie nog even in haar "dwarsligger" die ze op Schiphol kocht. Ik lees mijn TopGear autoblad uit waarna Jannie gaat slapen en ik de blog ga bijwerken. Ik ga zo nog even een gedownloade serie van NetFlix zien. Morgen kunnen we hopelijk echt van de Japanse natuur gaan genieten. Of dat echt zo is, kunnen jullie (na) morgen lezen en zelf bewonderen via de foto's op de reisblog. 

Sayounara!

Foto’s